زمانی که شخصی مبتلا به سندرم آسپرگر را مشاهده می‌کنید، دو چیز بلافاصله توجه شما را به خود جلب می‌کند. آن فرد به اندازه‌ی دیگر افراد معمولی باهوش است اما در مهارت‌ها و روابط اجتماعی مشکلاتی دارد. همچنین، این فرد تمرکز وسواس گونه‌ای بر یک موضوع دارد یا یک رفتار را بارها و بارها تکرار می‌کند. پزشکان معتقدند که آسپرگر یک بیماری مجزا است. اما امروزه دیگر سندرم آسپرگر یک اختلال مجزا به حساب نمی‌آید. امروزه سندرم آسپرگر بخشی از یک دسته‌بندی بزرگ‌تر به نام اختلال

سندرم داون عارضه‌ای است که در طی آن نوزاد با یک نسخه‌ی اضافه از کروموزوم شماره 21 متولد می‌شود – به همین دلیل به این عارضه تری زومی 21 نیز گفته می‌شود. این مشکل باعث تأخیر در رشد فیزیکی و ذهنی شده و ناتوانی‌هایی را ایجاد می‌کند. بسیاری از ناتوانی‌های ناشی از این عارضه تا آخر عمر فرد با وی همراه بوده و حتی ممکن است امید به زندگی را کاهش دهند. با این حال افراد مبتلا به سندرم داون می‌توانند زندگی‌های سالم و کاملی داشته

بالا آوردن، فرایند پس زنی زوری مقدار زیادی از محتویات درون شکم از طریق دهان است. در مقابل، استفراغ همان بالا آوردن بدون تلاش مقداری به اندازه یک یا دو دهان کامل محتویات درون معده است که اصولا در کودکان کوچکتر از یک سال دیده می‌شود. با این وجود به یاد داشته باشید که گاهی همین استفراغ نیز با تلاش و به صورت پرتابه خواهد بود ولی ناراحتی برای کودک ایجاد نخواهد نمود.

معمولا هر بار استفراغ نوزاد برای مدت زمان زیادی طول

EB یک بیماری ارثی، مادام العمری، به شکل تاول هایی که پوست و اندامهای داخلی را متاثر نموده و نهایتا به درد شدید و عدم عملکرد عضلات، ارگانهای فرعی و داخلی بدن خواهد شد. کودکان مبتلا به EB در انجام فعالیتهای روزانه، مانند پیاده روی و غذا خوردن و همچنین رشد، دندان در آوردن  و حتی تنفس مشکل خواهند داشت. مراقبتهای پوستی آنها بسیار فراگیر بوده و شامل تغییر پوشش و استفاده از لیاسهایی بخصوص که پوست آنها را اذیت نمی کند، می‌باشد.

با پیشرفت

صافی کف پا یک شکل متداول است که گاها پزشکان به این حالت پرونیشن کف پا می‌گویند. هنگامی که یک فرد دارای کف پای صاف می‌ایستد، قوس وسط کف پای او ناپدید می‌شود. به طوری که به نظر می‌رسد کاملا تخت بر روی زمین قرار گرفته است.

کف پای صاف معمولا به طور طبیعی خود را از این طریق تصحیح می‌کند که عضلات تقویت می‌شوند و بافت نرم سفت می‌شود. ارتفاع قوس در این پاها با افزایش سن تا حدود 9 سال افزایش می‌یابد. وقتی

اختلالات ژنتيكي بيماري‌هايي هستند كه به دليل تغييرات غيرعادي در ژنوم ايجاد شده‌اند. اين تغييرات مي‌تواند شامل يك جهش كوچك در يك ژن تا اضافه شدن يا حذف يك كروموزوم كامل يا يك دست كروموزوم باشد. اكثر اختلالات ژنتيكي از زمان تولد حضور دارند و بسيار نادراند، اغلب تنها يك نفر از چندين هزار يا ميليون نفر مبتلا مي‌شوند. اختلالات ژنتيكي معمولاً ارثي هستند و از طريق ژن هاي والدين منتقل مي‌شوند. ساير اختلالات توسط جهش هاي جديد ( تغييرات) در DNA  ايجاد مي‌شوند.

کم‌خونی داسی شکل(SCD) یک اختلال خونی ارثی می‌باشد که در هنگام تولد رخ می‌دهد. این به این معنی است که از طریق ژن‌های والدین انتقال می‌یابد. بچه‌های مبتلا به SCD یک نوع هموگلوبین غیرعادی تولید می‌کنند. پروتئینی در گلبول‌های قرمز هست که اکسیژن را به تمام نقاط بدن می‌رساند. در بیماری SCD اندام‌ها و بافت‌ها اکسیژن کافی دریافت نمی‌کنند. گلبول‌های قرمز سالم با هموگلوبین نرمال، گرد هستند و به راحتی در تمام نقاط بدن حرکت می‌کنند. وقتی کودکی SCD دارد، گلبول‌های قرمز سخت و چسبناک هستند.

هیپوتونی اصطلاحی پزشکی است که برای زمانی که کشش یا کشیدگی عضلات کاهش می یابد این اصطلاح بیان می شود.بسیار مهم است که به تفاوت کشش عضلات و قدرت عضلات توجه داشته باشیم. می توان عضلاتی قوی با کشش پایین داشت، با این حال در کودکان عضلات با کشش کم و هم چنین ضعیف هستند. قدرت عضله به خواص فیزیکی عضله اشاره دارد، در حالی که کشش عضله در هنگام استراحت به مقدارکشش در عضله اشاره دارد. ما می توانیم به میزان زیاد قدرت عضلانی خود

هپاتیت، التهاب سلول‌های کبد است. این بیماری ممکن است با یک عفونت خفیف در کودکان شروع شده و در 90درصد موارد، کمتر از شش ماه طول می‌کشد. در برخی موارد، هپاتیت می‌تواند به یک بیماری مزمن تبدیل شود. کودکان که در مقایسه با افراد بزرگسال سیستم ایمنی ضعیف‌تری دارند، نسبت به این ویروس آسیب‌پذیرتر هستند. هرساله حدود شش میلیون نفر به این ویروس مبتلا می‌شوند.تمام کودکان بطور معمول در هنگام تولد در برابر هپاتیت آ و ب واکسینه می‌شوند و استفاده از واکسن هپاتیت ب می‌تواند

زردی یکی از عارضه‌های شایع و معمولاً بی‌خطر در کودکان تازه به دنیا آمده است. این بیماری هم کودکان کامل و هم نارس را درگیر می‌کند و معمولاً در هفته اول عمر نوزاد خود را نشان می‌دهد.زردی در اثر تجمع طبیعی یک ماده با نام بیلی روبین در خون رخ می‌دهد. بیلی روبین رنگدانه نارنجی/قرمز در خون است. این رنگدانه با شکستن طبیعی گلبول‌های قرمز خون تولید می‌شود. هر شخصی مقدار کمی بیلی روبین در خونشان وجود دارد. با تجمع بیلی روبین، این ماده در بافت چربی